آنژیوپلاستی

آنژیوپلاستی (Angioplasty) روشی است که برای باز کردن رگهای بسته قلب یاسایرقسمت های بدن مورداستفاده قرارمی گیرد. در اغلب بیمارانی که تحت آنژیوپلاستی عروق قرارمی گیرند جریان خون در رگی که قبل از آن دچار تنگی بوده، است، بمیزان بسیارزیادی افزایش یافته ودراغلب آنها کاملا نرمال می گردد.قبل ازانجام آنژیوپلاستی ،آنژیوگرافی تشخیصی انجام شده ومحل تنگی های عروق بدقت معین می شوند.

در هنگام آنژیوپلاستی یک بالون کوچک در ناحیه رسوب مواددررگ ( محل تنگی یاانسداد رگ ) (شریان یاورید) قرارداده می شود وسپس این بالون بااستفاده ازوسیله خاصی (مانند یک سرنگ خیلی بزرگ)که جریان مایع (نه هوا)رابداخل آن هدایت می کند بازمی شودتا بدین وسیله قسمت تنگ شده رگ راگشادنماید .
درآنژیوپلاستی غالبا یک وسیله شبیه لوله توری سیمی به نام استنت (فنر)درمحل تنگی قرارداده می شود که باعث باز ماندن شریان تنگ شده شده و احتمالتنگ شدن دوباره رگی که قبلاتنگ بوده وبابالون تنگی آن بازشده است را کاهش دهد.

اغلب استنت ها لایه ای از دارو برروی سطح خود دارند .که بمیزان بیشتری بتوانند به باز ماندن رگ کمک کنند (استنت های دارویی) . و پاره ای دیگرازاستنت هابدون پوشش دارویی هستند (استنت های فلزی خالص).امروزه درآنژیوپلاستی بیشتر ازاستنتها(فنرهای) دارویی استفاده می کنیم واستنتها(فنرها)ی غیر دارویی فقط دربرخی مواردخاص بکارمی روند.
پس ازانجام آنژیوپلاستی دراثربازشدن تنگی های شدید رگها اغلب علائم گرفتگی عروق که بیماران ازآن رنج می برند. ماننددرد قفسه سینه و تنگی نفس وسنگینی درسینه وسایرعلایم بهبودی پیدامی کنند.

همچنین دربیمارانی که دچار سکته قلبی شده اند. برای باز کردن هرچه سریعتر رگ تنگ شده که باعث سکته شده است. و کاهش میزان آسیب وارده به قلب می توان ازآنژیوگرافی ومتعاقب آن آنژیوپاستی استفاده نمود.